Bashkiaku Edi

Mora vesh ne Shqiperi,
Na ka dale nje lubi,
Eshte i gjate sa nje hata,
E emrin ja thon usta.
Na e sollen qe nga larg,
Te pa krehur te pa larm,
E thonjet sa nje hanxhar,
Dukej tamam si nje zuzar.
Na e veshen si klloun,
Na i vune dhe nje bucko hund,
Edhe i gjeten e nje pune,
E na e vune ne kultur.
Beri namin malukati,
Pa e lene dhe inatin,
Bam e bum ore minutm,
E te gjithe me uxhum.
Na u be dhe bashkiak,
Nami i vajti large,
Na u kthye ne ngadhnjimtar,
Qe te bente mir pazar.
Na nxori ligj e ferman,
Mu ne zemer e mejdan.
Une jam shkopi e Maliqi,
Qe te gjithe ti binden ligjit.
Pa degjoni o milet,
Lermeni te bej punen i qet,
E nga xhepat t'ju shkund,
Cdo dite edhe te shtun.
Erdhi dita erdhi ora,
Na e moren ate nga dora,
Na e vune ne shesh te burave,
Ku te gjithe bertiten urra.
Te na roje kryetari,
Se per te na digjet xhani,
Te na roshe moj parti,
Per kete hata njeri.
Mori kengen vegjelija,
E tani shpetoi Shqipria.
Valla-hi e bila-hii,
Thash te gjitha per mollohi,
Per sehirin e te tjerve,
E inat te sime vjere.

Nastradin Efendiu